Η σύγχρονη κυπριακή κοινωνία είναι πολύ διαφορετική από ότι πριν 20 30 χρόνια. Οι άνθρωποι έχουν αλλάξει, οι δομές της κοινωνίας έχουν διαφοροποιηθεί. Στη σημερινή εποχή έχει γίνει αναγκαστική ή συνειδητή επιλογή εργένικου τρόπου ζωής από όλο και περισσότερους ανθρώπους. Κι αυτό φυσικά λόγω της κατακόρυφης αύξησης των διαζυγίων, της οικογενειακής αποξένωσης και της αστικοποίησης.
Έτσι, όλο και περισσότεροι ενήλικοι άνθρωποι ζούμε μόνοι και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους να διαβούμε στην δύσκολη μοναξιά μας. Ποια είναι όμως η διαφορά της μοναξιάς από την μοναχικότητα;
Όταν μιλούμε για μοναξιά αναφερόμαστε στην δυσβάστακτη συναισθηματική κατάσταση ενός ανθρώπου που ζει μόνος και δεν το απολαμβάνει, το φέρει βαρέως και το βιώνει ως καταδίκη.
Όταν μιλούμε για μοναχικότητα εννοούμε την ευχάριστη συναισθηματική κατάσταση ενός ανθρώπου που παρόλο που ζει μόνος, έχει βρει τρόπους ώστε να απολαμβάνει το χρόνο του και να νιώθει χρήσιμος και δημιουργικός.
Πολύ δύσκολο να επιτύχει κανείς δημιουργική μοναχικότητα…
Πώς μπορούμε, λοιπόν να αντέξουμε τη μοναξιά μας και να τη μεταβάλουμε σε δημιουργική μοναχικότητα;
- Σταματούμε να κλαίμε τη μοίρα μας και αποδεχόμαστε την κατάσταση.Αποδεχόμαστε πως ζούμε μόνοι, πως ο γάμος ή η σχέση μας δεν υφίσταται πλέον.
- Προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συνέβηκε στη ζωή μας μέχρι τώρα και να απομονώσουμε το δικό μας κομμάτι της ευθύνης. Ίσως το διάβασμα βιβλίων αυτοβοήθειας ή η ψυχοθεραπεία να βοηθήσουν σ΄αυτό.
- Τώρα είναι η κατάλληλη ευκαιρία να επιδοθούμε στα χόμπι μας και να εκπληρώσουμε τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας σχετικά με σπουδές και οτιδήποτε σχετικό με καλλιέργεια, μόρφωση, ανάπτυξη.
- Είναι πολύ καλή ιδέα να δημιουργήσουμε ένα φιλικό δίχτυ που να μας προστατεύει στις δύσκολες ώρες, αλλά και να γεμίζει τις ευχάριστες. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και έχει ανάγκη την ανθρώπινη συντροφιά. Επιδιώκουμε λοιπόν να δημιουργήσουμε φιλίες με νέους ανθρώπους που ίσως βρίσκονται σε παρόμοια θέση με εμάς.
- Αν πάσχουμε από κατάθλιψη, αναζητούμε συγκεκριμένη βοήθεια ειδικού. Δεν αφήνουμε τη θεραπεία της έτσι, στην τύχη.
- Προσπαθούμε να τονώσουμε και να διατηρήσουμε καλές σχέσεις με τα άτομα της οικογένειάς μας. Και αν αυτές οι σχέσεις είναι υπερβολικές και αρρωστημένες, τότε τις εξυγιαίνουμε ή τις αραιώνουμε.
- Αν είμαστε άτομα που είμαστε κλειστά από φόβο και ανασφάλεια στην περίπτωση αναζήτησης νέου συντρόφου, προσπαθούμε να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες μας. Αν χρειαστεί και με ψυχοθεραπεία.
- Αν νιώθουμε απελπισμένοι και πως η εύρεση ενός νέου συντρόφου είναι πανάκεια στα προβλήματά μας, προσπαθούμε να ηρεμήσουμε και να βρούμε τις ισορροπίες μόνοι μας για να ετοιμαστούμε σωστά για μια νέα σχέση στη ζωή μας. Όταν σταματήσουμε να ψάχνουμε απεγνωσμένα τότε θα έρθει κάτι καλό. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά, επιδίδονται με διαθέσεις εμμονής στο κυνήγι ανεύρεσης συντρόφου. Και το τραγικό είναι πως έτσι δυσκολεύονται πολύ στο να τον βρουν ή βρίσκουν πλέον ακατάλληλους συντρόφους. Όταν όμως ηρεμήσουμε και σταματούμε να ψάχνουμε απελπισμένα, τότε θα τραβήξουμε κοντά μας τα κατάλληλα άτομα, με την άνετη και χαλαρή διάθεσή μας. Κανένας δεν το διακινδυνεύει να εμπλακεί συναισθηματικά με ένα άτομο που παρουσιάζεται ανασφαλές και είναι έτοιμο να προσκολληθεί πάνω σε κάποιον μόλις τον γνωρίσει.
Δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα.
Είναι διαφορετική όντως η σημερινή κοινωνία.
Δύσκολο να ζει κανείς, σ\αυτή, αλλά μας δίνει και την ευκαιρία για ευτυχία και για τομές που οι προηγούμενες γενιές ούτε να ονειρευτούν δεν τολμούσαν!
το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αγλαντζιά το 2006
