Μισέ άνθρωπε,
κι εκεί που νόμιζες πως τον είχες νικήσει τον ολόκληρο άνθρωπο και πως τον είχες κατακερματίσει, πως κατάφερες επιτέλους να τον φιμώσεις και «να του διδάξεις ένα και δυο και χίλια μαθήματα» έρχεται η στιγμή που ανακαλύπτεις με τρόμο πως κανένα κόλπο σου δεν έπιασε. Κανένας εκφοβισμός. Καμιά απειλή, καμία ψυχολογική, συναισθηματική ή όποιου είδους καλυμμένη βιαιοπραγία.
Ο ολόκληρος άνθρωπος πήρε τον χρόνο του και ανασυντάχθηκε. Πόνεσε που τον πλήγωσες, ενοχλήθηκε που τον πολέμησες με φανερά και αφανή μέσα, χάλασε η ηρεμία του, η γαλήνη, η μακαριότητα του. Και χρειάστηκε να πενθήσει για αυτό. Να κλάψει, να παραπονεθεί, να τα πει στον ψυχολόγο του, στον άνθρωπο του, να τα δει άγρια όνειρα και τρομακτικά. Να αποβάλει την τοξικότητα σου με όποιο τρόπο από το σύστημα του. Μπορεί να ασθένησε και το δέρμα του, να πόνεσε το στομάχι του, να εμφάνισε κάποια ασθένεια που είχε ήδη γραμμένη στο DNA του, αλλά αν δεν εμφανιζόσουν εσύ και ο άθλιος πόλεμος σου προς το πρόσωπο του, να μην την εμφάνιζε ποτέ.
Πένθησε και για αυτά, τα σημάδια στο σώμα από την αχρείαστη και άνιση μάχη, τις ουλές του, για τις οποίες δεν νιώθει καμιά περηφάνια, μόνο αυθεντική λύπη για τόση ανθρώπινη ενέργεια που πήγε χαμένη σε κακίες. Ο ολόκληρος άνθρωπος δεν προγραμμάτιζε να σε συναντήσει, δεν το ήθελε, δεν το επιδίωξε. Βρέθηκες εκεί στον δρόμο του ξαφνικά να κραδαίνεις το σπαθί πάνω από το κεφάλι του και όσων αγαπά. Δεν τον είχαν μεγαλώσει με την γνώση πως οι άνθρωποι μπορεί να γίνονται άγρια θηρία και να θέλουν να κατασπαράξουν τον άλλον μόνο και μόνο επειδή τους ενοχλεί η μακαριότητα του.
Η μακαριότητα, μισέ άνθρωπε, μισάνθρωπε, είναι μια πνευματική αρετή στην οποία φτάνεις μέσα από μακρόχρονο πνευματικό αγώνα. Αυτόν που προφανώς δεν σου έμαθαν οι γονείς σου και δεν είχες ποτέ την επιθυμία να μάθεις μόνος σου μεγαλώνοντας. Είναι φανερό πως προσεγγίζεις την γνώση μόνο χρησιμοθηρικά. Μαθαίνεις πράγματα για να βγάζεις χρήματα και για να καθιερώνεσαι σε μια υλιστική κοινωνία. Όπου μετράει το μέγεθος του σπιτιού σου, του μισθού σου και των καταθέσεων σου ως αξία και τίποτα άλλο. Ίσως και τα ακαδημαϊκά επιτεύγματα των παιδιών σου, τα οποία δυστυχώς θέλεις να λειτουργούν ως δορυφόροι και εξαρτήματα σου.
Μισέ άνθρωπε, άνθρωπε της ύλης, μισάνθρωπε, η μακαριότητα δεν υποκλέπτεται. Αν καταφέρεις να χαλάσεις την μακαριότητα ενός ολόκληρου ανθρώπου δεν θα την κερδίσεις αυτόματα εσύ. Εσύ θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό και άδειο, επειδή οι πνευματικές αρετές δεν λεηλατούνται.
Νόμιζες πως τα κατάφερες. Για ένα χρόνο, δύο, τρία και τέσσερα σιώπησε ο ολόκληρος άνθρωπος. Σταμάτησε να προσπαθεί να σε καταλάβει, σταμάτησε να προσπαθεί να σε προσεγγίσει, σταμάτησε να χορεύει στο σφύριγμα σου. Δεν σημαίνει όμως και πως χάθηκε ή πως φιμώθηκε ή πως σε φοβήθηκε ή πως υπέκυψε στον εκφοβισμό και την τρομοκρατία σου. Όχι. Περίμενε και θα δεις. Όταν έχει κάνει τον κύκλο του, όταν έχει γιατρέψει τον εαυτό του με την βοήθεια του ψυχολόγου του και τον προσωπικό του πνευματικό αγώνα θα επανέλθει. Και θα λάμψει όπως λάμπει η αλήθεια. Θα φωτίσει τα σκοτάδια, θα φανερώσει τις συνομωσίες σου και τις παγίδες που εντέχνως νόμιζες πως του έστηνες. Γιατί ο ολόκληρος άνθρωπος δεν είναι χαζός. Όχι. Απλώς δίνει το προνόμιο της αμφιβολίας σε αυτούς που γνωρίζει για πρώτη φορά. Σου έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστείς, να συνυπάρξεις, να υπάρχετε και οι δύο μαζί στον ίδιο κόσμο. Υπάρχει χώρος για όλους. Όχι. Εσύ τα ήθελες όλα δικά σου. Να εξαφανίσεις, να εξοντώσεις τον ολόκληρο άνθρωπο, για να μην φαίνεται πως εσύ είσαι μισός.
Όχι, ο ολόκληρος άνθρωπος δεν θα σε εξοντώσει. Καμία σχέση. Θα φροντίσει να απολαύσεις τις νόμιμες συνέπειες των πράξεων σου, χωρίς καμία ενοχή, αλλά και καμία λύπηση. Επειδή είμαστε όλοι ενήλικες. Μισοί και ολόκληροι. Και ο καθένας επιλέγει τις πράξεις του.
Καληνύχτα.