Δεν σου άρεσε να σε φωτογραφίζουν… Μισούσες τις κάμερες… Σου ήταν αδιάφορη η δημοσιότητα… Χαιρόσουν με τη χαρά του κάθε ακροατή και συμπονούσες τον πόνο του… Γιάννα… Όταν 9 χρόνια πριν ήρθα στη Λευκωσία, άγνωστη μεταξύ αγνώστων, ήσουν από τους πρώτους ανθρώπους που μου έτειναν το χέρι… Καταξιωμένη, πρώτη ραδιοφωνική παραγωγός εσύ, μικρή άγνωστη ψυχολόγος εγώ… Ήσουν πάντα όμως επί ίσοις όροις… Απλή, καταδεκτική, ανθρώπινη, μανούλα, αδελφή και φίλη… Σαν παιδί που ανοίγει χριστουγεννιάτικο δώρο, κάθε φορά που διάβαζες τα μηνύματα από τους ακροατές στον υπολογιστή… Χανόσουν, χαμογελούσες, κουνούσες το κεφάλι, ενθουσιαζόσουν… Αυθεντική ως το κόκκαλο κι αντάρτισσα… Αλλά και ψυχούλα. Μην καπνίζεις, μου έλεγες, να σε έχουμε… Εσύ δεν κάπνιζες ψυχή μου, κι όμως δεν σε έχουμε πια 🙁 Την πρώτη φορά που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, τη θυμάμαι σαν χθες, πρέπει να ήταν αρχές του 2005, μιλούσαμε για μιάμιση ώρα… Πω πω, δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, μου είπες… Ούτε εγώ το κατάλαβα, αλήθεια… Τότε δεν ήξερα τίποτα για σένα, απλώς μια γλυκεία φωνή από το ραδιόφωνο… Πολλές άλλες συνομιλίες ακολούθησαν, κάποιες δημόσιες, άλλες ιδιωτικές. Σε καταλαβαίνω, μου έλεγες, που παραιτήθηκες από το δημόσιο. Εμένα με διόρισαν και δεν πήγα. Έχει πολλές άραγε σαν εμάς; Όχι, Γιάννα μου, πολλές σαν εσένα δεν έχει, για αυτό και ξεχώρισες από την αγάπη του κόσμου, ήσουν πρώτη κι είχες την ταπείνωση του τελευταίου… Πού είσαι τώρα; Έφυγες ανήμερα γιορτής σαν κάθε αγιασμένο… Έφυγες και δεν πρόλαβα να σου πω αντίο… Θα σε έπαιρνα την Πέμπτη τηλέφωνο, όπως κανονίσαμε… Χωρίς τον ξενοδόχο προφανώς… 🙂 Σου άρεσε μου είπες που ηρέμησα και ρωτούσες πού το βρίσκω το γέλιο μου. Το βρίσκω στην πίστη σε παναθρώπινες αξίες, όπως αυτές που τόσο πιστά υπηρέτησες… Δεν ξέρω αν θα αντέξω να έρθω στην κηδεία σου… Δεν θα αντέξω αν τύχει να ακούσω ανθρώπους που σε πόνεσαν όσο ήσουν ζωντανή να σε εξαίρουν πεθαμένη. Το μισώ αυτό πιο πολύ κι απ’ τον ίδιο το θάνατο…. 🙁 Γελάω αύριο στο Mega. Μην με παρεξηγήσεις… Είναι κονσέρβα η εκπομπή… Γυρισμένη προτού φύγεις… Αντίο, καλή μου… Αγαπώ σε… Α! Και Χρόνια Πολλά… Δεν θα είσαι εδώ σωματικά να δεις αυτό που περιμέναμε… Την ανάκαμψη της Κύπρου μας… Την πνευματική…
