Page 201 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

Ας τολμήσουμε να μοιραστούμε τις χαρές μας λοιπόν…

Σας το εύχομαι από καρδιάς!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Παρόλο που έτυχε κι εγώ να το πω, σε στιγμές που ήμουν θυμωμένη ή απογοητευμένη,

είναι βλακεία να λέμε πως «Δεν υπάρχουν άντρες πια!».

Άντρες υπάρχουν πολλοί. Και δεν είναι το τρένο που τους πάτησε, είναι τα σύγχρονα
κοινωνικά και πνευματικά προβλήματα της κοινωνίας μας που τους ταλαιπωρούν και τους
μπερδεύουν.

Είναι κι αυτοί άνθρωποι, όπως είμαστε οι γυναίκες. Δεν είναι γαϊδούρια!...

Έχουν συναισθήματα, ελπίδες, φόβους, πάθη, δυσκολίες, ανασφάλειες.

Και οι άντρες έχουν ψυχή… Μόνο που δεν έχουν συνήθως τα εργαλεία που έχουμε εμείς οι
γυναίκες στα χέρια τους για να μπορούν να εκφράζουν αυτά που νιώθουν και σκέφτονται

και να μπορούν να ξεπερνούν πιο γρήγορα μια αποτυχία ή μια απογοήτευση.

Σήμερα, καθώς έγραφα το τελευταίο κομμάτι, με πήρε στο τηλέφωνο μια φίλη
δημοσιογράφος να με ρωτήσει κάποιες πληροφορίες για ένα άρθρο που έγραφε για την
οικονομική κρίση και την άνοδο στις καταθλίψεις, τις αγχώδεις διαταραχές και τις
αυτοκτονίες.

Δεν έχουμε επαρκή στοιχεία στην Κύπρο, της ανέφερα, επειδή η κοινωνία μας τείνει να
αποκρύπτει τις ψυχολογικές διαταραχές και τους θανάτους από αυτοκτονία. Αυτό που
μπορώ να σου πω, όμως, είναι ότι οι άντρες είναι πιο ευάλωτοι να επηρεαστούν

ψυχολογικά από την οικονομική κρίση. Και γιατί όταν επηρεαστεί η επαγγελματική και
οικονομική τους επιφάνεια το παίρνουν βαρύτερα, επειδή έχουν μεγαλώσει με το
κοινωνικό στερεότυπο πως ο άντρας είναι ο κουβαλητής κι αυτός που οφείλει να επιτύχει
οικονομικά, αλλά και γιατί έχουν λιγότερα μέσα στη διάθεση τους για να ξεπεράσουν μια
σοβαρή ψυχολογική δυσκολία. Οι βιολογικές διαφορές τους με τις γυναίκες, καθώς και η
διαφορετική τους κοινωνικοποίηση τους αφήνει πιο ευάλωτους σε εξωτερικές δυσκολίες.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ερωτικές τους σχέσεις. Όταν χάσουν την «παρθενιά» τους,

όταν τους πληγώσει συναισθηματικά μια γυναίκα, τότε πολύ δύσκολα το ξεπερνούν ή και
καθόλου.

Θυμάμαι, όταν ήμουν μικρή, άκουγα τις συζητήσεις των γονιών μου, οι οποίοι επιδίδονταν
τακτικά σε προξενιά. Θυμάμαι πως έλεγαν τότε, πριν από 20 χρόνια, πως όταν κάποιος
μεγαλώσει, βασικά άμα περάσει τα 25-30, δύσκολα παντρεύεται, ιδιοτροπεύει. Τα

201