Page 49 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή
P. 49

-  Με πειράζει, πως δεν με πειράζει; Είναι στη φύση του ανθρώπου να επιζητά την προσοχή
               και την αναγνώριση από τους άλλους.

            -  Και πώς το αντιμετωπίζεις;


            -  Με τη σκέψη μου. Μέσα  από τα χρόνια έχω αναπτύξει το  εξής κριτήριο γι’ αυτό : Αν ο
               άνθρωπος που με απορρίπτει ή μου κάνει παρατηρήσεις ή με κατηγορεί είναι κάποιος που
               θαυμάζω,  κάποιος  που  θα  ήθελα  να  ζω  τη  ζωή  του  και  κάποιος  ο  οποίος  με  αγαπά
               πραγματικά, τότε τον ακούω κι επηρεάζομαι.  Αν δεν είναι και τα  τρία, τότε δεν δίνω
               σημασία.  Αρκετά  αυστηρός  κριτής  είναι  ο  εαυτός  μου.  Δεν  χρειάζομαι  κι  άλλους  να
               επιβαρύνουν την ψυχολογική μου κατάσταση.


            -  Κι εσύ, δηλαδη, πέφτεις;

            -  Φυσικά, είμαι άνθρωπος.

            -  Ύστερα από τόσα χρόνια που κάνεις αυτή τη δουλειά, δεν θα έπρεπε να το είχες ξεπεράσει;


            -  Το να είμαι άνθρωπος; Να γινόμουν μηχανή;

            -  Όχι, βρε Θέκλα, εννοώ το να επηρεάζεσαι από τους γύρω σου. Και να πέφτει η ψυχολογία
               σου από το τι κάνουν οι άλλοι.

            -  Άρη, ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Πλάστηκε για να ζει μαζί με άλλους ανθρώπους. Είναι

               φυσικό να μας επηρεάζουν οι άλλοι, εφόσον είμαστε ζωντανοί. Δεν είναι κακό. Είναι μέσα
               στην ανθρώπινη φύση. Και κανείς δεν μπορεί να πει πως έφτασε στην τελειότητα. Πως έχει
               αποκτήσει  την  πλήρη  ηρεμία.  Ακόμα  και  οι  μοναχοί  που  ασκητεύουν  μιλούν  για
               πειρασμούς.  Η  ζωή  είναι  μια  ατελείωτη  μάχη  με  τον  εαυτό  μας  και  προσπάθεια
               προσαρμογής στο περιβάλλον μας.

            -  Αυτό είναι πολύ θλιβερό.


            -  Μπορεί όμως να καταστεί και ένα διασκεδαστικό παιγνίδι. Σκέψου πόσο ανιαρά θα ήταν τα
               πράγματα αν δεν υπήρχαν καθόλου εμπόδια και προκλήσεις στη ζωή. Τι νόημα θα είχε αν
               τα ξέραμε όλα από πριν; Δεν θα είχαμε κανένα κίνητρο να προσπαθούμε, να αγωνιζόμαστε
               και να χαιρόμαστε.


            -  Αυτή τη στιγμή εγώ δεν θέλω να αγωνίζομαι. Θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου.

            -  Αν αυτό επιζητεί η ψυχή σου τώρα, γιατί να μην το κάνεις; Μπορεί να θέλεις τον χρόνο σου
               να χωνέψεις αυτά που συμβαίνουν τελευταίως στη ζωή σου. Δικαιούσαι.

               Ο  Άρης,  δικαιούται  να  ησυχάσει,  να  ηρεμήσει. Να μείνει μόνος, να σκεφτεί. Ο κάθε
               άνθρωπος έχει στιγμές που δεν αντέχει να αντικρύσει τους άλλους, που θέλει να μείνει με
               τον εαυτό του και να τον αγαπήσει. Είναι έντιμο, όμως, και ωραίο να το παραδέχεται αυτό
               κάποιος.  Δεν  είμαι  σε  θέση  να  φλερτάρω τώρα. Δεν είμαι σε θέση να δημιουργήσω



                                                                                                       49
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54