Page 77 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

- Νιώθεις βλάκας;

- Σήμερα, ναι.

- Από το τελευταίο μας ραντεβού μέχρι να πας στη μάνα σου για φαί την Κυριακή, ένιωθες
βλάκας;

- Όχι, ήμουν μια χαρά. Και μάλιστα ανακουφίστηκα που συζητήσαμε τόσο διεξοδικά το θέμα
για τη δουλειά και μου έφυγαν οι τύψεις πως μπορεί να κάνω λάθος επιλογή να παραμείνω
στην εταιρεία που είμαι τώρα και να μην πάω για την τράπεζα. Όμως, μετά που πήγα σπίτι

την Κυριακής, νιώθω χάλια. Βλάκας.

- Άρα, το ασφαλές συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε είναι πως όταν αφήνεις τη μάνα
σου να σου κάνει κήρυγμα για τη ζωή σου και τις επιλογές σου στα 28 σου σχεδόν, και ενώ
είσαι οικονομικά ανεξάρτητος, τότε νιώθεις βλάκας ή αποβλακώνεσαι.

- Η μάνα μου δηλαδή με αποβλακώνει;

- Έτσι φαίνεται, πως αυτού του είδους η επαφή με τη μάνα σου σε κάνει να αποβλακώνεσαι.
Να μην έχεις εμπιστοσύνη στην κρίση σου και να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου.

- Η γιαγιά μου να δείτε τι μου κάνει…

- Ήταν κι η γιαγιά στο τραπέζι;

- Ως συνήθως, ναι.

- Και έλαβε μέρος στη συζήτηση;

- Πράγμα σπάνιο, υποστήριξε την κόρη της. Ξέρεις, αυτές είναι σκύλος και γάτος και,

επιπλέον, μου επανέλαβε την πρόταση για το προξενιό.

- Με την εγγονή της γειτόνισσας της; Την 20χρονη;

- Ναι, και όταν της είπα, γιαγιά τα ξαναείπαμε δεν θέλω να το συζητήσω, αναστατώθηκε,

κούρδισε και τη μάννα μου, άρχισε να κλαίει και να οδύρεται και να διερωτάται μήπως
είμαι «από τους άλλους»…

- Γκέι δηλαδή;

- Ε, ναι. Και μετά κατάφερε να νευριάσει και τον πατέρα μου, ο οποίος, όπως ξέρεις, δεν
αντιδρά. Κάθεται και τις ανέχεται και ανέφερε ξανά τον ξάδελφο του πατέρα μου, που
είναι εργένης και έχει προβλήματα υγείας και κατέληξε από την ηλικία των 60 χρόνων στο

γεροκομείο, και είπε «έχεις και γονίδια». Τότε ο πατέρας μου σηκώθηκε, άφησε το φαγητό
στη μέση κι έφυγε. Και μετά η μάνα μου μού είπε πως εγώ φταίω για όλα αυτά με την
ξεροκεφαλιά μου.

- Πού θα φας την Κυριακή;

77