Page 154 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή
P. 154

Ο μαμάκιας

               Χαρακτηριστικό κυπριακό αρσενικό. Συναντάται σε χωριά και πόλεις. Ανεξαρτήτως ηλικίας,
               ο μαμάκιας πάντοτε βάζει τη μάνα του πάνω από τη σύντροφο του. Για να μπορέσει να το
               πετύχει  αυτό,  πρέπει  να  εξασκηθεί  από  πολύ  νεαρή  ηλικία  στο  σπορ.  Και  δε  φταίει  ο
               καημένος  γι’  αυτή  την  υπόθεση.  Η  μαμά  είναι  εκείνη,  η  οποία,  είτε  υποσυνείδητα
               επιδιώκει ο γιος της να είναι κολλημένος πάνω της είτε δεν τον ενθαρρύνει να ξεκολλήσει,

               επειδή της αναπληρώνει δικά της συναισθηματικά κενά. Ο πατέρας του μαμάκια συνήθως
               είναι απών, είτε φυσικά είτε συναισθηματικά. Δεν φτάνει να έχεις άντρα, πρέπει να είναι
               και παρών, να μαζεύεται στο σπίτι ή όταν είναι εκεί να επικοινωνεί με το περιβάλλον.

               Ο μαμάκιας δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του. Θεωρεί πως η αγάπη του για τη μητέρα
               του  είναι  φυσιολογικότατη  και  χρήζει  συγχαρητηρίων  για  αυτό.  Θεωρεί  πως  όταν  η
               σύντροφος  του  ενοχλείται  από  τη  στενή  σχέση  με  τη  μητέρα  του,  το  κάνει  επειδή  είναι
               άκαρδη, ή επειδή ζηλεύει την αγάπη τους. Η μαμά σε καμία περίπτωση δεν κάνει λάθος, κι

               ούτε ζηλεύει τη νύφη. Άπα πα πα πα. Η μαμά μπορεί να πάθει υστερία, να αρρωστήσει
               ξαφνικά, να δικαιούται να λέει κακίες, να ρίχνει σπόντες στη σύζυγο, αλλά είναι η μαμά και
               έχει δίκιο. Επιπλέον, η μαμά είναι μεγάλη γυναίκα και δεν μπορεί να αλλάξει τώρα, ενώ η
               νύφη είναι υπόχρεη να την αντέξει όπως είναι, να την καταλάβει και να μην παραπονιέται.
               Για τον ίδιο, ούτε καν τίθεται θέμα να αλλάξει, αφού είπαμε. Είναι ο τέλειος γιος και πρέπει
               η γυναίκα του να τον εκτιμά για την αγάπη που δείχνει στη μητέρα του και το σεβασμό και
               επίσης να νιώθει περήφανη που έχει τέτοιο ευαίσθητο άντρα…


               Αν  είστε  η  σύζυγος  ή  η  φιλενάδα  του  μαμάκια  και  νιώθετε  πως  τρελαίνεστε,  μην
               ανησυχείτε. Είναι φυσιολογικό… Να νιώθετε έτσι.

               Τα κακά νέα: Ακόμη κι αν μεγαλώσει ο μαμάκιας, δεν ξεκολλάει εύκολα από τη μαμά, κι η
               μαμά  είναι  πολύ  εφευρετική  στο  να  αναπτύσσει  περαιτέρω  τη  σχέση  τους  και  να
               εφευρίσκει νέους τρόπους που να χρειάζεται το γιο της πιο κοντά της.

               Τα καλά νέα: Δεν είναι ανάγκη να περιμένετε μέχρι να επέμβει η φύση για τον χωρισμό

               αυτών των δύο. Υπάρχουν λύσεις.

               Η  πιο  δραστική  :  Τον  αφήνεις  να  ζήσει  με  τη  μαμά  και  τον  αντικαθιστάς  με  κάποιον,
               τουλάχιστον ορφανό.

                Αποτελεσματική μπορεί να είναι και η απειλή για χωρισμό. Αν θα το κάνετε αυτό, κάντε το

               αρκετά  νωρίς,  προτού  σπάσουν  τα  νεύρα  σας  και  μισήσετε  το  μαμάκια  ολόκληρο,  γιατί
               σίγουρα έχει και καλά στοιχεία, εκτός από την παθολογική προσκόλληση του στη μητέρα
               του.  Ένα  ισχυρό  σοκ  και  μετά  ψυχοθεραπεία,  βοηθούν  απίστευτα.  Μου  έτυχε  πολλές
               φορές  να  δουλέψουμε  θέματα  συναισθηματικής  αιμομιξίας  με  άντρες  πελάτες  και  τα
               αποτελέσματα ήταν πολύ ενθαρρυντικά. Το πρόβλημά μας ήταν στις περιπτώσεις που η
               σύντροφος τον χώριζε ούτως ή άλλως, επειδή είχε πάψει να τον εκτιμά. Άρα, αν τον θέλετε
               τόσο πολύ, στείλτε τον για σέρβις νωρίς, πριν τον αηδιάσετε.

                                                                                                      154
   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159