Page 151 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή
P. 151

Κι εσύ είσαι πληγωμένος και φοβισμένος. Κι εσύ ψάχνεις στιγμιαία συναισθηματική
                       εγγύτητα,  ενώ  παράλληλα  φοβάσαι  να  αφεθείς  να  ερωτευτείς.  Επειδή,  όταν
                       κάνουμε έρωτα με ένα άνθρωπο πολλές φορές, έστω κι αν δεν έχουμε σκοπό να τον
                       ερωτευτούμε  και  να  δημιουργήσουμε  σχέση  μαζί  του,  υπάρχει  πάντα  αυτή  η
                       πιθανότητα.  Μετά τη σωματική ένωση να ακολουθήσει και η συναισθηματική. Γι’
                       αυτό, ίσως, ανέπτυξες αυτό το μοτίβο. Σεξ μόνο και με διαφορετική σύντροφο κάθε

                       φορά. Προφυλάξεις χρησιμοποιείς;

                   -  Εννοείται, πάντοτε.

                   -  Και η μεγαλύτερη προφύλαξη είναι από την καρδιά σου, να μην πληγωθεί, ε;


                   -  Ναι, αλλά…

                   -  Αλλά έχεις καρδιά;

                   -  Έχω και θέλω να την γειάνουμε. Δεν αντέχω άλλο τον εαυτό μου έτσι, τον αηδίασα.


                   -  Τάσο μου, δεν νομίζω να χρειαζόμαστε και πολλή δουλειά. Ήδη η περισσότερη έχει
                       γίνει με τη συνειδητοποίηση της κατάστασης από μέρους σου. Και το αίσθημα της
                       αηδίας και απογοήτευσης από τον εαυτό σου είναι ένα πολύ καλό σημάδι για το ότι
                       είσαι έτοιμος να προχωρήσεις στο να εμπιστευτείς ξανά την αγάπη και τον έρωτα
                       και στην ουσία τον εαυτό σου. Ξύπνησε η καρδιά σου για να σου υπενθυμίσει πως
                       υπάρχει.


                   -  Δεν είναι αργά;

                   -  Ποτέ  δεν  είναι  αργά.  Φτάνει  να  θέλουμε  να  βοηθήσουμε  τον  εαυτό  μας.  Να
                       αναγνωρίσουμε τις δυσκολίες μας και να είμαστε διαθέσιμοι να τις ξεπεράσουμε.
                       Θυμάσαι τότε που ερχόσασταν με τη Μαρία, που εισηγήθηκα πως θα ήταν καλό και
                       για τους δυο σας να σκεφτείτε και τη δική σας αποθεραπεία από το τραύμα του
                       διαζυγίου, όχι μόνο των παιδιών;


                   -  Θυμάμαι, αλλά τότε είχα πολλά στο μυαλό μου.

                   -  Δεν ήσουν  έτοιμος. Τώρα είσαι. Και μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. Να
                       γιατρέψουμε τις πληγές σου. Γιατί κι εσύ θύμα είσαι της σημερινής κοινωνίας, όπως
                       και η κοπέλα που περιέγραψες. Σκέφτομαι πως αυτή η κοπέλα δεν θα φανταζόταν
                       έτσι τη ζωή της. Χωρισμένη στα 23 της, με ένα μωρό με νοητική καθυστέρηση, τους
                       θετούς της γονείς να την πολεμούν και να ψάχνει σύντροφο του ενός απογεύματος
                       στο διαδίκτυο… Η κοινωνία μας είναι τέτοια που έχει υποβοηθήσει στο να βρεθεί σε

                       αυτήν  την  κατάσταση.  Χωρίς  να  αφαιρούμε  τις  προσωπικές  ευθύνες  του  κάθε
                       ενήλικα, γι’ αυτό τόνισα το ενήλικας πριν, η ίδια δεν επέλεξε να την υιοθετήσουν
                       γονείς που δεν την αποδέχονταν και που δεν είχαν την καλλιέργεια ή την κοινωνική
                       μόρφωση να διαχειριστούν και την ευρύτερη  οικογένεια, ή αν δεν είναι έτσι τα


                                                                                                      151
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156