Page 55 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή
P. 55

-  Μίλτο, νιώθεις εξαπατημένος από τη Μαρία;

            -  Πολύ. Και θυμωμένος μαζί της! Έξαλλος! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο.


            -  Ήρθες όμως να με συναντήσεις. Τι περιμένεις από μένα;  ;

            -  Σου είπα, Θέκλα, ήρθα επειδή επέμενε ο κουμπάρος μου.

            -  Τόσο πολύ υπακούς στον κουμπάρο σου; Το έκανες μόνο επειδή επέμενε εκείνος;


            -  Όχι,  το  έκανα  ίσως  επειδή  κι  εγώ  είμαι  συγχυσμένος.  Τι  τέρας  είμαι,  σκέφτομαι  καμιά
               φορά, να παρατήσω τη γυναίκα μου έγκυο και τον γιο μου, που είναι μόνο 8 χρονών. Όταν
               ηρεμώ, όταν οδηγώ μόνος μου με το αυτοκίνητο μέσα στη Λευκωσία έρχονται στιγμές που
               κλαίω. Δεν ήθελα να εξελιχθεί έτσι η ζωή μου. Και τη Μαρία κατά βάθος την αγαπώ. Και
               μου αρέσει πολύ και ως γυναίκα. Γι’ αυτό και βοήθησα κι εγώ στο να μείνει έγκυος. Από την
               άλλη όμως, μια ζωή μου στήνει παγίδες. Είμαι πολύ συγχυσμένος, αγχωμένος και νιώθω
               και  πολύ  στενοχώρια.  Μάλλον,  ήρθα  επειδή  ήθελα  κι  εγώ  να  ακούσω  μια  γνώμη  μιας
               ειδικού, που υποτίθεται πως είναι αντικειμενική.


            -  Αυτό το υποτίθεται, έχεις δίκιο που το λες. Γιατί χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους
               ενός ψυχοθεραπευτή για να είναι αντικειμενικός και να μην τον παρασύρουν αισθήματα
               συμπάθειας ή αντιπάθειας προς τον πελάτη του και να μην συμμαχεί με κανένα από τα δύο
               μέλη ενός ζευγαριού. Λοιπόν, θέλεις να προσπαθήσουμε να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι;


            -  Μα, ξεμπερδεύεται;

            -  Θα  προσπαθήσουμε.  Και  θα  χρειαστούμε  και  τη  βοήθεια  της  Μαρίας  σε  αυτό,  σε
               περίπτωση που θελήσεις να προσπαθήσετε να σώσετε το γάμο σας. Εγώ δεν πρόκειται να
               σου πω, ούτε χώρισε ούτε μείνε.

            -  Δεν θα μου δώσεις απαντήσεις; Τότε γιατί ήρθα;


            -  Μίλτο μου, είναι η δική σου ζωή. Δεν είναι η δική μου. Δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις για
               σένα. Μπορώ, όμως, να σε βοηθήσω να καταλάβεις καλύτερα τι συμβαίνει στη ζωή σου και
               τι  θέλεις  εσύ.  Τώρα  είσαι  τόσο  θυμωμένος,  τόσο  αναστατωμένος,  έχεις  ανάμεικτα
               συναισθήματα, αυτά που προανέφερα και τύψεις και φόβο για το μέλλον μαζί. Δεν είναι
               καθαρό  το  μυαλό  σου  για  να  μπορείς  να  πάρεις  μια  τόσο  σημαντική  απόφαση  όπως  το
               διαζύγιο.


            -  Έχεις δίκιο. Αφού έχει ώρες που σκέφτομαι μήπως δεν είμαι εγώ. Μήπως τρελάθηκα.

            -  Δεν μου φαίνεσαι για τρελός. Είναι φυσιολογικές οι αντιδράσεις σου, οι συναισθηματικές.
               Ίσα - ίσα που αν δεν αντιδρούσες έτσι, θα ανησυχούσα.

            -  Λες ε; Δεν είμαι τρελός;





                                                                                                       55
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60