Page 58 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

- Οι συζητήσεις που κάνεις με την παλιά σου φίλη έπαιξαν κάποιο ρόλο στο να
απομακρυνθείς περισσότερο από τη Μαρία;

- Με τη Μαρία ήμασταν πάντα σε απόσταση.

- Είναι η πρώτη φορά που αποφασίζεις να χωρίσεις;

- Ναι.

- Λοιπόν;

- Τι εννοείς, ότι είμαι ερωτευμένος με την παλιά μου φίλη και γι’ αυτό αποφασίζω να
χωρίσω;

- Εγώ δεν είπα τη λέξη ερωτευμένος. Άλλωστε μιλάτε μόνο είπες.

- Ναι, μιλούμε μόνο. Και άλλωστε ζει σε άλλη πόλη. Και έχει και τρία παιδιά. Και δεν μπορεί
να βρεθούμε.

- Της το ζήτησες;

- Ναι. Είναι κακό;

- Δεν είμαι εγώ να κρίνω αν κάτι είναι κακό ή όχι. Εσύ τι νομίζεις;

- Νιώθω τύψεις γι’ αυτό. Νιώθω πως έστω και με τη σκέψη απάτησα τη Μαρία. Αλλά της
αξίζει, δεν είναι;

- Ό,τι κάνεις το κάνεις στον εαυτό σου. Όχι στην Μαρία. Κι εκείνη το ίδιο. Ό,τι κάνει το κάνει
στον εαυτό της.

- Με μπέρδεψες.

- Εννοώ, Μίλτο μου, ότι οι οποιεσδήποτε αποφάσεις και πράξεις μας επηρεάζουν πρώτα απ’
όλα τη δική μας ζωή και ωφελούν ή βλάπτουν τον δικό μας εαυτό. Έστω κι αν τις κάνουμε

εκδικητικά με σκοπό να τιμωρήσουμε τον άλλο. Έστω και στη φαντασία μας. Η Μαρία
γνωρίζει γι’ αυτά τα τηλεφωνήματα;

- Υποψιάζεται, αλλά δεν ξέρει σίγουρα. Βρήκε κάποια μηνύματα πάνω στο κινητό μου. Την
κοπέλα την ξέρει. Κατ’ ακρίβειαν είχα σχέση με αυτήν την κοπέλα στο πρώτο έτος και τη
Μαρία τη γνώρισα στο δεύτερο. Η Μαρία ενοχλήθηκε. Την πήρε τηλέφωνο. Αυτή της
εξήγησε πως δεν υπάρχει τίποτα, αλλά η Μαρία υποψιάζεται. Και μάλιστα υποστηρίζει πως
είναι γι΄ αυτό που θέλω να χωρίσω. Να σου υπενθυμίσω όμως πως αυτή μου την έστησε

πάλι με την εγκυμοσύνη!

- Μίλτο μου, να σου υπενθυμίσω πάλι πως δεν είμαι δικαστίνα. Και πως δεν βρίσκομαι εδώ
για να κόβω κεφάλια. Και πως η ζωή είναι δική σου. Και σημασία έχει να βρούμε τρόπο να

58