Page 63 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή
P. 63

Η Μαρία, φυσικά, απάντησε καταφατικά στην ερώτηση μου. Ποια γυναίκα δεν θα ήθελε να
               έχει μια καλή σχέση με τον σύντροφο της σε όλα τα επίπεδα;

               Μετά τη γέννα της Μαρίας, το ζευγάρι απομακρύνθηκε για λίγο από την ψυχοθεραπεία.
               Αυτό ήταν φυσικό. Ένας νέος μικρός άνθρωπος στην οικογένεια, μια νέα ζωή, τόση χαρά,

               τόση ευθύνη, τόσος κόπος.

               Με τον Μίλτο ξανασυναντηθήκαμε όταν η κόρη του ήταν πλέον 6 μηνών.

               Σαφώς σε καλύτερη διάθεση και με όρεξη να προχωρήσει παρακάτω στο να αναλάβει τις
               δικές  του  ευθύνες.  Με  το  να  αρχίσει  να  μοιράζεται  πράγματα  μέσα  στο  σπίτι,  να

               αναλαμβάνει ευθύνες σε σχέση με τα παιδιά, το διάβασμα του γιου του για παράδειγμα,
               να τον πιάνει αυτός από το σχολείο ώστε ο πεθερός να μην είναι απαραίτητος, να φροντίζει
               να αγοράζει φαγητό για το μεσημεριανό, αφού κι οι δυο δουλεύουν και δεν προλαβαίνουν
               να μαγειρέψουν. Με αυτό τον τρόπο, αναλαμβάνοντας τα πράγματα που έκανε ο πεθερός
               του προηγουμένως, ή τουλάχιστον μεγάλο μέρος τους, μπορεί να ζητήσει να μην έρχεται ο
               πεθερός  του  καθημερινά  στο  σπίτι.  Φυσικά,  αυτό  είναι  ένα  εξωτερικό  βήμα  για  να
               μπορέσουν να έρθουν πιο κοντά, το οποίο ο Μίλτος το κατάφερε. Στο μεσημεριανό του
               διάλειμμα,  αντί  να  τρώει  στο  γραφείο  του  και  να  δουλεύει,  πιάνει  το  γιο  του  από  το
               σχολείο, περνούν από το κατάστημα που αγοράζουν μαγειρεμένο φαγητό, πάνε στο σπίτι.
               Τρώει μαζί με τον μικρό, ασχολείται μαζί του, με το διάβασμα του, τα ενδιαφέροντα του
               και τον αφήνει στη Μαρία όταν αυτή σχολνάει κατά τις 3. Η οποία επιστρέφει στο σπίτι

               μαζί με τη μικρή, από την κυρία που την προσέχει. Και επιπλέον, φροντίζει να σχολνάει πιο
               νωρίς  και  να  επιστρέφει  στο  σπίτι  στις 7μμ  και  όχι  στις  9μμ,  που  ήταν  το  συνήθειο  του
               προηγουμένως.

               Του πεθερού δεν του καλάρεσε αυτή η διευθέτηση. Αλλά, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
               Σίγουρα δεν θα προτιμούσε η κόρη του να χωρίσει.


               Με τον Μίλτο κάναμε πολλή δουλειά στο να εκφράζει τα συναισθήματα του στο εδώ και
               τώρα. Να λέει δηλαδή τι νιώθει, την ώρα που το νιώθει. Αυτό ήταν πολύ δύσκολη δουλειά,
               αλλά προχωρήσαμε πολύ. Επειδή ο Μίλτος άρχισε να επιβραβεύεται. Η Μαρία έγινε πιο
               θερμή μαζί του, και πιο κατανοητική. Επίσης, καθιέρωσαν τις ρομαντικές εξόδους οι δυο
               τους.  Στην  αρχή  ένιωθαν  πολύ  άβολα.  (Θυμάμαι  ένα  Σαββατόβραδο  που  μου  έστειλε
               μήνυμα η Μαρία στο κινητό πως είναι έξω μαζί και νιώθει πολύ άβολα, δεν έχουν τι να
               λένε. Την καθησύχασα πως δεν είναι ανάγκη να λένε τίποτα. Να απολαύσουν τη μουσική,
               τη ρομαντική ατμόσφαιρα, το ποτό τους και να περάσουν καλά μαζί, όπως είχε πολύ καιρό

               να το κάνουν. Από την εποχή που ήταν φοιτητές.)

               Με τον Μίλτο, δουλέψαμε επίσης και με το τραύμα της εξαπάτησης που ένιωσε από τη
               Μαρία  στις  δύο  εγκυμοσύνες  και  ιδιαίτερα  στην  πρώτη.  Προσπαθήσαμε  μαζί  να
               καταλάβουμε τι συνέβηκε, να δούμε την πλευρά της Μαρίας, τις πιέσεις που ίσως δέχθηκε,
               και να μπορέσει να την συγχωρήσει. Σε αυτό έπαιξε πολύ ρόλο το γεγονός πως δεν τον



                                                                                                       63
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68