Page 104 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

για το πάχος μου, τότε ενοχλούμαι και ως θέμα αρχής. Φυσικά, μπορεί κατά βάθος
να μη νιώθω τόσο άνετα με τα κιλά μου. Όντως, είμαι 95 κιλά και έχω μέτριο ύψος
όπως βλέπεις και υποσυνείδητα μπορεί να το λέω εγώ πρώτα πως είμαι παχουλή
για να μου πουν οι άλλοι : «όχι καλέ, μια χαρά είσαι». Μπορεί, δεν ξέρω. Πρέπει να

το ψάξω.

- Λες να κάνω κι εγώ το ίδιο; Να αναφέρω συνέχεια στη Μύρια πως είμαι γέρος για
να μου λέει : «Όχι, αγάπη μου, είσαι νέος, μου αρέσεις, δε θα σε αφήσω ποτέ…»

- Λες; Μπορεί. Να πας σε ένα ψυχολόγο να το ψάξεις.

- Πότε θα ξανάρθω;

- Πότε θες;

- Πόσο συχνά με θέλεις;

- Μια φορά την εβδομάδα πιστεύω πως είναι καλό διάστημα για ψυχοθεραπεία.

- Οκ, την επόμενη Τρίτη τότε, πες μου ώρα…

Ο Τάκης ήρθε και ξαναήρθε και ξαναήρθε, κι ήρθαν και μαζί με τη Μύρια και σε κάποια
φάση δεν είχαν ανάγκη να ξανάρθουν. Καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες και
ανασφάλειες του Τάκη, καθώς και να διευρύνουμε το διάλογο και την επικοινωνία

ανάμεσα στο ζευγάρι. Να μπορούν δηλαδή να επικοινωνούν και τα συναισθήματα τους, τις
σκέψεις τους, τους φόβους τους και το σκεπτικό πίσω από όλα αυτά. Όταν το ζευγάρι
αρχίσει και επικοινωνεί βαθειά, και, εννοείται, όταν υπάρχει αγάπη, συντροφικότητα και
εντιμότητα, τότε ο ψυχολόγος είναι περιττός. Στην περίπτωσή μας περιττή, όπως τα 20
παραπανίσια κιλά μου!

Μια διαφορά που έχει η κυπριακή κοινωνία με την ελλαδική, είναι πως στην Ελλάδα, δεν
θεωρείται κοινωνικά μη αποδεκτό μια νεαρή κοπέλα να παντρευτεί ένα μεγαλύτερο άντρα.

Το να παντρευτεί μια γυναίκα εικοσάρα ένα σαραντάρη, ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο και
ιδιαίτερα παλαιότερα. Αυτό έχει να κάνει με την κουλτούρα και τη νοοτροπία της
κοινωνίας, φυσικά. Κάτι που παρατήρησα, σε σχέση με το παραδοσιακό σκεπτικό
ανατροφής των κοριτσιών στην Ελλάδα, είναι να εμφυτεύεται από νωρίς στα κορίτσια η
ιδέα της κοινωνικής και οικονομικής αποκατάστασης με ένα γάμο. Αυτό, φυσικά, δεν το
ενστερνίζονται όλες οι γυναίκες στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια το μαζικό φαινόμενο
γάμων με τον άντρα πολύ μεγαλύτερο έχει αρχίσει να υποχωρεί. Στην Κύπρο δεν είχαμε
ποτέ στην τοπική μας κουλτούρα αυτή τη νοοτροπία, η γυναίκα να αποκαθίσταται
οικονομικά με το γάμο. Αντιθέτως, εδώ είχαμε την παράδοση της γυναικείας προίκας.

Δηλαδή, έπρεπε να έχει ήδη λεφτά η κοπέλα για να μπορέσει να παντρευτεί και δεν ήταν ο
γάμος τρόπος απόκτησης οικονομικής ασφάλειας.

104