Page 166 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή
P. 166
πρώτο της έρωτα, ο οποίος ήταν παντρεμένος και η γυναίκα του παράλυτη. Για την τότε
εποχή ήταν πολύ σοβαρό θέμα, μια ελεύθερη να έχει σχέση με ένα παντρεμένο και αυτό
ισοδυναμούσε με πορνεία.
Ο Γιάννης θυμόταν περιστατικά από τον καιρό που ήταν στο δημοτικό, που στο σχολείο
ένας συμμαθητής του τον αποκάλεσε γιο της π… και ο Γιάννης του έσπασε τα μούτρα. Όλα
αυτά συνέβαλαν στο να μισήσει τις γυναίκες. Να γίνει μισογύνης. Να θεωρεί πως οι
γυναίκες είναι κακές και ανήθικες και δεν αξίζουν σεβασμού. Γι’ αυτό τον λόγο και τις
χρησιμοποιούσε ως σεξουαλικά αντικείμενα. Όσον αφορά στη Μαρία, εκεί τα πράγματα
ήταν πολύ διαφορετικά. Την εκτίμησε, την αγάπησε, αλλά δεν μπορούσε να κρατηθεί από
του να την απατά. Και επειδή ήταν εθισμένος στο σεξ, αλλά και επειδή φοβόταν πως αν
δινόταν ολοκληρωτικά, αυτή θα μπορούσε να τον πληγώσει όπως έκανε η μητέρα του στον
πατέρα το ή, για την ακρίβεια, όπως έλεγε ο πατέρας του πως του έκανε η μητέρα του. Γι’
αυτό τον λόγο, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, έκανε τα πάντα για να εξαναγκάσει,
υποσυνείδητα, τη Μαρία να γίνει π…, να τον απατήσει. Όταν το κατάφερε, ύστερα από 10
χρόνια, του ήρθε ο ουρανός σφοντύλι. Αντιλήφθηκε πως αγαπούσε βαθειά τη Μαρία, πως
την εκτιμούσε και πως δεν ήθελε να την χάσει.
Αυτό που βοήθησε ιδιαίτερα τον Γιάννη στην θεραπεία του ήταν το κίνητρό του.
Αντιλήφθηκε την αγάπη του προς τη γυναίκα του και την αξία της στην ζωή του,
αντιλήφθηκε τον εθισμό του, ο οποίος είναι μια αρρώστια και όχι κάτι για το οποίο να
περηφανεύεται και επίσης κατάλαβε πως το σώμα του και το μυαλό του δεν άντεχαν άλλο
αυτή τη ζωή. Άρα, είχε ισχυρό κίνητρο να θεραπευτεί και να κοιτάξει την υγεία του, την
ευτυχία του και τη διάσωση του γάμου του.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση σε αυτή την ιστορία είναι η αγάπη της Μαρίας
προς το Γιάννη και η αφοσίωση της. Για δέκα ολόκληρα χρόνια υπέμενε τη συναισθηματική
του απομάκρυνση και την απάτη. Μπορεί να μην το ήξερε συνειδητά, ως γυναίκα, όμως,
ένιωθε πως ο άντρας της ήταν απών. Όταν την ρώτησα επανειλημμένα για τα
συναισθήματά της προς τον άντρα της μου εξήγησε πως όταν γνώρισε τον Γιάννη ήταν ήδη
28 χρονών, είχε βιώσει τρεις ολοκληρωμένες σχέσεις και ήξερε τι ήθελε. Ο Γιάννης την
τράβηξε και επειδή ήταν γυναικάς. Στην πορεία, συζητώντας με τη Μαρία αναφερθήκαμε
και στον δικό της πατέρα, ο οποίος επίσης ήταν γυναικάς. Άρα αυτό την τράβηξε. Από την
άλλη, όμως, της άρεσε η ανθρωπιά του και η παιδική ψυχή του. Και έβλεπε από πάντα
μέσα του το καλό. Αυτό το καλό που βγήκε στην επιφάνεια και επιβράβευσε τη Μαρία
μετά την αποπεράτωση της θεραπείας του Γιάννη.
Εγώ προσωπικά, ως γυναίκα, δεν ξέρω αν θα άντεχα να ζω με ένα γυναικά που να με απατά
επανειλημμένως και να τον αντέχω επειδή βλέπω το καλό μέσα του. Μάλλον όχι. Φυσικά,
η Μαρία είχε ένα ψυχολογικό κίνητρο. Ο πατέρας της ήταν επίσης γυναικάς, αυτό κόστισε
το γάμο του, η γυναίκα του δεν τον άντεξε κι η Μαρία στερήθηκε τον πατέρα της
μεγαλώνοντας. Άρα, με το να αγαπήσει ένα γυναικά, έβαζε ένα στοίχημα με τον εαυτό της
πως θα τον κέρδιζε, όπως δεν κατάφερε ως κοριτσάκι να κερδίσει τον πατέρα της. Αυτό,
166
