Page 177 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

Σήμερα όλα αυτά αλλάζουν. Οι επιλογές είναι τόσο πολλές, ώστε συχνά μπερδευόμαστε
και τα χάνουμε, άντρες και γυναίκες. Από την άλλη, η κοινωνία, ενώ λεκτικά στηρίζει τις
σχέσεις και τους γάμους, στην ουσία δεν κάνει κάτι ουσιαστικό για να το επιτύχει αυτό. Κι
από την άλλη, έχει εξαλειφθεί εντελώς σχεδόν η έννοια της κοινότητας. Οι άνθρωποι ζούμε
μοναχικές ζωές, με υπερβολικά πολλές ώρες εργασίας, ελάχιστο ελεύθερο χρόνο και η
οικογένεια ως πυρήνας της κοινωνίας είναι τόσο πολύ αποκλεισμένη από την κοινότητα,

ώστε να επιφορτίζεται με πολλές λειτουργίες.

Στα παλιά χρόνια οι άντρες σύχναζαν στα καφενεία με τις ώρες, οι γυναίκες κάθονταν τα
βράδια στις ρούγες μαζί με τα παιδιά, μεγάλες παρέες πήγαιναν στον τρύγο, στο θέρος και
σε άλλες γεωργικές εργασίες, όπου δούλευαν όλοι μαζί, μιλούσαν, αστειεύονταν,
συναναστρέφονταν. Όλα αυτά σήμερα έχουν εκλείψει και η πίεση μέσα στο ζευγάρι είναι
μεγάλη και αφόρητη, επειδή ο σύντροφος μας, είτε άντρας είτε γυναίκα, έρχεται να
αναπληρώσει πολλές λειτουργίες που μας λείπουν. Να γίνει και φίλος, και παρέα, και

σύντροφος, κι εραστής, και έμπιστος, και συνεργάτης, κι όλα μαζί… Η κοινωνική
απομόνωση και η μοναξιά επηρεάζουν και τα ζευγάρια!

Στα χρόνια της προγιαγιάς και της γιαγιάς μου, ο άντρας ήταν απλώς ένας άντρας. Ήταν ο
άντρας που παντρεύτηκε μια γυναίκα, που έκανε μαζί του παιδιά, που ήταν υπόχρεος να
κάνει κάποια απλά πράγματα, τα οποία άλλωστε έκαναν και όλοι. Ήταν αρκετά σημαντικό
να συμμετέχει στις γεωργικές εργασίες, να πηγαίνει στην πόλη να πουλήσει τα φθαρτά και
άλλα γεωργικά προϊόντα και να επιστρέφει το βράδυ από το καφενείο. Η γυναίκα με τον

άντρα περνούσαν λίγες ώρες μαζί. Άλλωστε και το βράδυ κοιμόντουσαν όλοι μαζί στο
μακρινάρι, και το ζευγάρι και τα παιδιά στο ίδιο δωμάτιο, στα πιο παλιά χρόνια και τα ζώα.
Αυτό διευκόλυνε πολύ τη σχέση του ζευγαριού. Εφόσον ήταν λίγες οι ώρες που περνούσαν
μόνοι τους, έως ανύπαρκτες, και εφόσον τις περισσότερες ώρες της μέρας είχαν γύρω τους
κόσμο, οι καυγάδες και οι διαφωνίες ελαχιστοποιούνταν. Και ήταν απλό να είσαι καλός
άντρας. Έκανες τις βασικές αντρικές δουλειές και υποχρεώσεις. Τις συναισθηματικές και
συντροφικές ανάγκες της γυναίκας σου τις αναπλήρωναν οι γυναικείες της παρέες, και τις
δικές σου οι αντρικές.

Η βιομηχανοποίηση και η οικονομική πρόοδος, η οποία είχε και ως κοινωνικό αποτέλεσμα
πέραν της ανεξαρτητοποίησης των γυναικών και το να απομονωθεί η οικογένεια-πυρήνας
από την κοινότητα, επέφερε σημαντικές πιέσεις στον γάμο και στις σχέσεις των δύο φύλων.

Στη σημερινή εποχή η συντροφικότητα είναι πολύ σημαντική για την ψυχική ισορροπία των
ανθρώπων, ανδρών και γυναικών. Κι αυτό καθιστά την ερωτική σχέση ή το γάμο πολύ
σημαντικά ορόσημα στη ζωή ενός ανθρώπου, κάτι το οποίο δεν ίσχυε σε παλαιότερες

εποχές και άλλους πολιτισμούς. Είπαμε πως η ρομαντική αγάπη είναι προϊόν της εξέλιξης,
του πολιτισμού και της ιστορίας. Η εξελικτική πορεία του ρομαντικού έρωτα ξεκίνησε από
το σεξ και την αναπαραγωγή. Το σεξ είναι μια φυσιολογική λειτουργία του ανθρώπινου
οργανισμού και η αναπαραγωγή το ίδιο. Στη σημερινή ζωή παρατηρείται το περίεργο
φαινόμενο, το σεξ να είναι πολύ πιο ελεύθερο και απενοχοποιημένο και ταυτόχρονα πιο

177