Page 125 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

- Ωραία. Ως εδώ καλό ακούγεται. Η εξωτερική εμφάνιση δεν είναι το παν, Κλειώ μου.
Θυμάσαι που μου έλεγες για τον πρώην άντρα σου ότι παρόλο που αντικειμενικά
είναι πολύ όμορφος άντρας, εσένα στο τέλος δεν σου έκανε καμία αίσθηση η
ομορφιά του;

- Θυμάμαι, αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Ο Αντρέας, λοιπόν, όταν γνωριστήκαμε,

μου είπε πως είναι 38 χρονών, χωρισμένος χωρίς παιδιά και ζει μόνος. Όσο καιρό
βγαίναμε απλώς για ραντεβού δεν είχε έρθει ούτε στο σπίτι μου, ούτε εγώ είχα πάει
στο δικό του. Όταν δημιουργήσαμε τη σχέση, παρατήρησα πως ήθελε να
βρισκόμαστε μόνο στο δικό μου σπίτι και αυτός δεν με προσκαλούσε στο δικό του.
Σκεφτόμουνα πως ίσως είναι ασυγύριστο το σπίτι του και ντρέπεται και τον
δικαιολογούσα. Τρεις εβδομάδες μετά, όμως, από μόνος του, μου έσκασε την
βόμβα: Μου λέει, ξέρεις έχει δυο εβδομάδες που φιλοξενώ μια φίλη μου, επειδή
δεν έχει πού να μείνει. Την απέλυσαν από τη δουλειά, χώρισε με τον φίλο της που

συγκατοικούσαν και τη φιλοξενώ για λίγες μέρες. Δεν μου πολυάρεσε αυτή η ιδέα,
να φιλοξενεί μια γυναίκα.

- Ζήλεψες;

- Να σου πω, δεν ζήλεψα ερωτικά, γιατί τον έβλεπα που ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί
μου και επίσης είναι έντιμος άνθρωπος. Δεν λέει ψέματα. Φυσικά, μετά που τον
ξεψάχνισα, μου αποκάλυψε πως με αυτή την κοπέλα είχαν σχέση όταν ήταν αυτός

στο στρατό κι αυτή μαθήτρια και πως χώρισαν τότε επειδή τον απάτησε, και έκτοτε
είναι φίλοι. Και πάλι δεν ζήλεψα ερωτικά, αλλά δεν μου άρεσε αυτή η φάση. Τον
ρώτησα τότε, πόσο καιρό θα την φιλοξενήσεις; Μου απάντησε κάνα δυο βδομάδες.
Ένα σου λέω, Θέκλα μου, έξι μήνες μετά, ακόμη συζούν.

- Χα χα χα. Μπορεί να του καθαρίζει, να του μαγειρεύει.

- Μην κάνεις πλάκα. Έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Και έρχεται και μου κάνει και
παράπονα μερικές φορές, πως δεν μαγειρεύει, πως δεν καθαρίζει και πως όλη μέρα
τεμπελιάζει και δεν βρίσκει δουλειά. Αλλά εγώ είμαι άκαρδη, άσπλαχνη, που δεν
λυπάμαι την καημένη την κοπέλα που έχει ανάγκη!

- Του το είπες ξεκάθαρα πως δεν σου αρέσει αυτή η κατάσταση;

- Πόσο πιο ξεκάθαρα θα μπορούσα να του το πω; Και μόνο μια φορά;

- Και ποια ήταν η δική του ανταπόκριση;

- Πως είμαι άκαρδη, πως είμαι κι εγώ βασανισμένη γυναίκα και πως πρέπει να

καταλαβαίνω τα συναισθήματα των βασανισμένων γυναικών, και πως δεν έχω
καλοσύνη στην καρδιά μου. Και αυτός ό,τι κάνει το κάνει από καλοσύνη! Και δώσε
καβγάδες.

125