Page 123 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

καταλάβουν τον κόσμο και να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Και γενικότερα, οι νεαρότεροι
Κύπριοι, και αγόρια και κορίτσια προσαρμόζονται καλύτερα στον σύγχρονο τρόπο ζωής,
απορρίπτοντας κοινωνικά στερεότυπα των ρόλων των φύλων, τα οποία μπορεί να
καταδυναστεύουν την προσωπικότητά τους. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και δεν
μπορεί, σώνει και καλά, να προσαρμοστεί σε ένα άτεγκτο στερεότυπο που του πασάρει η
κοινωνία. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Για παράδειγμα, παρατηρώντας τον εαυτό μου, μερικές

φορές ανακαλύπτω τρόπους σκέψης και συμπεριφορές οι οποίες ταιριάζουν περισσότερο
στο κλασικό αντρικό στερεότυπο, παρά στο γυναικείο. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δεν
σημαίνει πως δεν είμαι γυναίκα, ή ότι έχω διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Απλώς, μεγαλώνοντας ανέπτυξα κάποια αντρικά χαρακτηριστικά, όπως την οργάνωση, την
πρακτικότητα στις λύσεις, την ψυχραιμία εν ώρα κινδύνου κτλ, τα οποία με βοηθούν στο να
είμαι πιο λειτουργική σε ό,τι κάνω. Αυτό δεν είναι κακό. Αντιθέτως, είναι πολύ βοηθητικό.
Το ίδιο κι ένας άντρας, αναπτύσσοντας τη θηλυκή πλευρά του εαυτού του, μόνο να
κερδίσει έχει και όχι να χάσει. Και η θηλυκή πλευρά δεν σημαίνει μόνο να μαγειρεύει ή να
πλένει τα πιάτα. Σημαίνει και να ενασχολείται με τον εαυτό του, να εξασκείται στην

αυτογνωσία, να θέλει και να προσπαθεί να εξελιχθεί πνευματικά και ψυχολογικά.

Ο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ ΜΠΑΚΑΖΙΑ…

Η Κλειώ μπήκε φουριόζα στο γραφείο. Παλιά μου πελάτισσα, με την έννοια του ότι ερχόταν
κοντά μου για δυο-τρεις μήνες, την εποχή που χώριζε από τον άντρα της. Δυναμικός
χαρακτήρας, πρόσχαρη προσωπικότητα, η οποία ταλαιπωρήθηκε πολύ με το διαζύγιό της.
Ο πρώην σύζυγός της δεν εννοούσε να καταλάβει την επιθυμία της να χωρίσει έπειτα από
οκτώ χρόνια γάμου και με δύο παιδιά. Ήταν μαζί από το γυμνάσιο, είχαν σχέση από
απόσταση όταν η Κλειώ σπούδαζε στο εξωτερικό και αυτός ήδη εργαζόταν στην
οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του, και ο γάμος τους έγινε όταν αυτή τελείωσε τις
σπουδές της. Η σχέση τους είχε προβλήματα σε όλη τη διάρκεια του γάμου. Ο σύζυγος
ήταν απών, εργασιομανής και ζηλιάρης. Η Κλειώ επιζητούσε να έρθουν πιο κοντά και να

μοιράζονται πράγματα, ενώ τα πολλά χρόνια της σχέσης τους είχε σαν αποτέλεσμα να
μεγαλώσουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Να μην έχουν τόσα κοινά πλέον. Και είπαμε
: ουκ αν λάβης παρά του μη έχοντος. Η Κλειώ έπαθε κατάθλιψη και μετά τη θεραπεία που
πήρε από ψυχίατρο με αντικαταθλιπτικά και στάθηκε στα πόδια της, αποφάσισε να
χωρίσει. Η οικογένειά της δεν στήριζε τότε την απόφαση της, ο πρώην σύζυγος της της
έκανε ψυχολογικό πόλεμο με τα παιδιά και ήρθε κοντά μου εκείνη την περίοδο για
ψυχολογική στήριξη και συμβουλές για τον χειρισμό της κατάστασης και των παιδιών σε
ψυχολογικό επίπεδο.

Από τότε πέρασαν πέντε χρόνια.

123