Page 192 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

δάσκαλος στο σχολείο, ένας προπονητής στο ποδόσφαιρο και πολλές φορές ο παππούς
από την πλευρά της μητέρας. Μια κοινωνιολογική έρευνα που έγινε από το πανεπιστήμιο
Λευκωσίας το 2007 έδειξε πως οι μονογονεϊκές οικογένειες στην Κύπρο, σε μεγάλο
ποσοστό στηρίζονται στην οικονομική, πρακτική και ψυχολογική βοήθεια που παρέχει η
πατρική οικογένεια της μητέρας. Ο παππούς του αγοριού, ή ο θείος, μπορούν κάλλιστα να

αποτελέσουν αντρικά πρότυπα, ειδικά αν περνούν ποιοτικό χρόνο με το παιδί.

Ακόμη, όμως, και αν δεν μπορούμε να έχουμε ένα στενό συγγενικό ή φιλικό άτομο, το
οποίο να είναι παρών στην ζωή του γιου μας ώστε να αποτελέσει αντρικό πρότυπο, πάλι
υπάρχουν λύσεις. Αυτό που είναι καλό να προσπαθούμε να κατανοήσουμε είναι πως τα
αγόρια εκφράζονται λιγότερο με λόγια και περισσότερο με σωματικές αντιδράσεις, όπως
στο παράδειγμα του τρίχρονου παιδιού πιο πάνω. Οπόταν, έχοντας αυτό υπόψη μας,
μπορούμε να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε την κατανόηση προς το γιο μας και να
επιτύχουμε επικοινωνία μαζί του. Το σημαντικό είναι η επικοινωνία και η ενδυνάμωση

τόσο της αρσενικής, όσο και της θηλυκής του πλευράς. Ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος,
είτε άντρας είναι είτε γυναίκα, μπορεί να αποτελέσει πρότυπο ανθρώπου για τα παιδιά
που μεγαλώνει. Πλησιάζοντας την αρσενική πλευρά του με το να προσπαθήσουμε να
καταλάβουμε τι μας επικοινωνεί μη λεκτικά και με το να επικοινωνούμε κι εμείς μαζί του
στην ίδια συχνότητα, τον βοηθούμε να αποδεχθεί την αρσενική του πλευρά και να
μεγαλώσει ολοκληρωμένα.

Αυτό που παρατηρείται σε κάποιες περιπτώσεις αγοριών που μεγαλώνουν μόνο με τη

μητέρα τους, είναι η έλλειψη ορίων και σταθερότητας στους κανόνες. Αυτή η χαλαρότητα
μπορεί να προκαλέσει αισθήματα ανασφάλειας και άγχους στα πιο ευαίσθητα αγόρια ή
ευκαιρία για ανταρσία και παραβατική συμπεριφορά στην εφηβεία. Σίγουρα, είναι πολύ
δύσκολο για μια γυναίκα να κουμαντάρει μόνη της μια οικογένεια, εφόσον και οικονομικά
και πρακτικά θα πρέπει να κάνει δουλειά για δύο. Στην Κύπρο είμαστε πολύ πίσω στον
τομέα της κοινωνικής πρόνοιας. Υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών οι οποίες μετά το
διαζύγιο δεν παίρνουν διατροφή από τον πρώην σύζυγο, το βιοτικό τους επίπεδο πέφτει
πολλές φορές και κάτω από τα όρια της φτώχειας και το γεγονός πως εξαναγκάζονται να
δουλεύουν πολλές ώρες για να ανταπεξέλθουν οικονομικά, έχει αρνητικό αντίκτυπο πάνω
στα παιδιά που περνούν λιγότερη ποιοτική ώρα με τη μητέρα τους. Στην Κύπρο ακόμη δεν
έχουμε τις ανάλογες ρυθμίσεις ενός κράτους προνοίας, που να εξασφαλίζει την οικονομική

επιβίωση και ψυχολογική βοήθεια και προστασία προς τις μονογονεϊκές οικογένειες.

Παρόλα αυτά, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε, όσοι από εμάς είμαστε μονογονιοί,
ώστε να παρέχουμε στα παιδιά μας ένα περιβάλλον συναισθηματικής και οικονομικής
ασφάλειας και σταθερότητας.

Στα πλαίσια της παροχής ενός υγιούς προτύπου ολοκληρωμένου γονιού είναι και η
δημιουργία μιας καινούριας σχέσης. Στην Κύπρο έχουμε ψηλά ποσοστά διαζυγίων και πολύ
χαμηλά ποσοστά αναδημιουργημένων οικογενειών. Το να παραμείνουμε ελεύθερες
μητέρες χωρίς προσωπική και ερωτική ζωή, σίγουρα αυτό δεν αποτελεί καλό πρότυπο

192