Page 190 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

του σπιτιού. Για μένα είναι αυτονόητο πως οι οικιακές εργασίες είναι δουλειά που αφορά
όλα τα μέλη μιας οικογένειας. Όλοι τρώμε, όλοι πίνουμε, όλοι χρησιμοποιούμε τα
αποχωρητήρια και τα μπάνια, όλοι λερώνουμε ρούχα, όλοι λερώνουμε το σπίτι, άρα όλοι
έχουμε ευθύνη για τις αντίστοιχες δουλειές. Αυτό το οποίο βοηθάει πολύ στα νεαρά
αγόρια να εμπεδώσουν πως οι δουλειές του σπιτιού δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες, είναι
το παράδειγμα των γονιών του. Εάν οι γονείς του μοιράζονται τις οικιακές εργασίες και δεν

τις θεωρούν αποκλειστική ευθύνη της μητέρας, αυτό από μόνο του διδάσκει στο νεαρό
αγόρι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με το παράδειγμα, τον σεβασμό και την ισότητα των
δύο φύλων…

Επίσης, χρειάζεται προσοχή στο να μη γίνεται διάκριση ανάμεσα στα αδέλφια σε αυτό το
θέμα, τα αγόρια και τα κορίτσια. Όταν περιμένουμε από ένα κορίτσι πως είναι φυσιολογικό
να μαγειρέψει, να σκουπίσει να σφουγγαρίσει, να πλύνει ρούχα, να απλώσει και όταν το
επικροτούμε, τότε δίνουμε και στην ίδια το μήνυμα πως η γυναίκα κάνει τις δουλειές του

σπιτιού και ο άντρας κάθεται. Ακόμη χειρότερο είναι να γίνονται αρνητικά και υποτιμητικά
σχόλια σε ένα αγόρι που αναλαμβάνει π.χ. την πρωτοβουλία να μαγειρέψει ή να φτιάξει
ένα γλυκό.

Ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και τις δουλειές που μπορούν να αναλάβουν, η
ανάθεση είναι καλό να γίνεται ισότιμα. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσει πολύ η εναλλαγή.
Δηλαδή, σήμερα θα πλύνει τα πιάτα ο Γρηγόρης και αύριο η Μαρία. Ή σήμερα θα απλώσει
η Μαρία τα ρούχα και αύριο ο Γρηγόρης. Με αυτό τον τρόπο διδάσκουμε στα παιδιά μέσα

από το σπίτι, μεγαλώνοντας πως οι οικιακές εργασίες από τη μια είναι ευθύνη όλων όσοι
απολαμβάνουν τα καλά του σπιτιού και επίσης είναι ισότιμα μοιρασμένη σε γυναίκες και
άντρες.

Θυμάμαι έντονα ένα περιστατικό στο σπίτι του αδελφού μου και της νύφης μου. Ήμασταν
για επίσκεψη με την πρώην πεθερά μου και κάποια στιγμή, έσπασε το πλυντήριο και
γέμισε η κουζίνα νερά. Ο αδελφός μου έπιασε τη σφουγγαρίστρα και άρχισε να μαζεύει τα
νερά. Η πρώην πεθερά μου, του είπε: Μα τι κάνεις εκεί; Είμαστε τρεις γυναίκες εδώ και

μαζεύεις εσύ τα νερά; Και της απάντησε: Μα εγώ έχω τα πιο δυνατά μπράτσα για να τα
μαζέψω με την σφουγγαρίστρα. Επειδή ο αδελφός μου μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου
έβλεπε και τους δύο γονείς του να συμμετέχουν στις οικιακές εργασίες, δεν είχε καμιά
προκατάληψη, κι ούτε χρειάστηκε να του το ζητήσει η νύφη μου για να επέμβει.

Οι γιοι που μεγαλώνουμε σήμερα είναι αυριανοί άντρες για γυναίκες σαν κι εμάς. Είναι
παράλογο να έχουμε παράπονα πως οι μανάδες των αντρών που συναντούμε δεν τους
μεγάλωσαν σωστά και ολοκληρωμένα, κι εμείς να βοηθούμε στο να αναπαράγεται το ίδιο

πρότυπο

Ανατροφή αγοριού σε μια μονογονεϊκή οικογένεια

190