Page 189 - Θέκλα Πετρίδου | Και οι άνδρες έχουν ψυχή

αποδείξει πως όπως σε πολλά άλλα ζωικά είδη, έτσι και στον άνθρωπο, η υψηλή
συγκέντρωση τεστοστερόνης στο νευρικό σύστημα έχει ως αποτέλεσμα την εκδήλωση
επιθετικής συμπεριφοράς. Στον άνθρωπο, όμως, η εξάρτηση της βίαιης συμπεριφοράς από
αυτή την ορμόνη είναι λιγότερο άμεση και εμφανής από ό, τι σε ζώα με λιγότερο σύνθετο
νευρικό σύστημα από το δικό μας. Για παράδειγμα, σε ένα πείραμα όπου σε μια ομάδα
γυναικών χορηγήθηκε τεστοστερόνη πριν από ένα ανταγωνιστικό παιγνίδι, αυτό που

παρατήρησαν οι ερευνητές στη συνέχεια, δεν ήταν πιο επιθετική συμπεριφορά, αλλά
αντιθέτως πιο στρατηγική και μετρημένη, ώστε να κερδίσουν το παιγνίδι και να
αποκτήσουν κοινωνική καταξίωση. Υπάρχουν, φυσικά, και έρευνες που αποδεικνύουν ότι
στους βίαιους εγκληματίες υπάρχουν δομικές αλλοιώσεις στον εγκέφαλο που δημιουργούν
ένα μόνιμο νευροχημικό βραχυκύκλωμα. Σε πολλά άτομα που είχαν καταδικαστεί για
ιδιαίτερα βίαια εγκλήματα, οι νευροεπιστήμονες διαπίστωσαν την παρουσία μόνιμων
ανατομικών και φυσιολογικών εγκεφαλικών αλλοιώσεων, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως
στον προμετωπιαίο φλοιό και στο βαθύτερο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου,
περιοχές που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία των συγκινήσεων και στον έλεγχο
των συναισθηματικών αντιδράσεων ενός ανθρώπου. Αυτές οι ανατομικές εγκεφαλικές

αλλοιώσεις μπορεί να προκύψουν και από τραυματισμό στο κεφάλι σε νεαρή ηλικία.

Σε ένα υγιές, νευρολογικά, αγοράκι μπορούμε να διδάξουμε, μέσω της προσεκτικής
ανατροφής, τον έλεγχο των συναισθηματικών του αντιδράσεων και τη χρήση των περιοχών
εκείνων του προμετωπιαίου φλοιού που είναι υπεύθυνες για αυτό. Ας μην ξεχνούμε πως οι
γυναίκες, λόγω ανατροφής, μπορεί να μην εκφράζουν τόσο συχνά σωματική βία, αλλά
γνωρίζουν πολύ καλά, πάλι λόγω ανατροφής, πώς να εξασκήσουν λεκτική και ψυχολογική
βία. Το δίλημμα δεν είναι αν θα πάμε από τη σωματική-ενεργητική στην ψυχολογική-

παθητική βία. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας,
εξοπλίζοντας τον με μηχανισμούς αποφόρτισης και υγιούς αντιμετώπισης των αρνητικών
συναισθημάτων.

Φυσικά, για να μπορέσουμε να διδάξουμε αυτό στα παιδιά μας, είναι απαραίτητη
προϋπόθεση να το έχουμε επιτύχει κι εμείς οι γονείς αυτό στην προσωπική μας ζωή. Και
πόσοι γονείς μπορούν να πουν πως ήταν ολοκληρωμένοι και ώριμοι άνθρωποι όταν έγιναν

γονείς;

Το να είσαι γονιός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Υπόθεση ευθύνης στη σύγχρονη κοινωνία.
Δεν μιλάμε για μια πρωτόγονη αναπαραγωγή και διαιώνιση του είδους, όπως κάποια
εκατομμύρια χρόνια πριν. Μιλούμε για ανατροφή και ειδικά συναισθηματική αγωγή των
παιδιών, ώστε να τους δώσουμε τα ηθικά εφόδια για να μπορούν να έχουν μιαν
ευτυχισμένη ζωή. Να είναι συμφιλιωμένοι με τον εαυτό τους και τους γύρω τους.

Ένα θέμα, το οποίο φέρνει ένταση και συγκρούσεις μέσα σε ένα ζευγάρι, είναι αυτό των
οικιακών εργασιών, των δουλειών του σπιτιού. Στη σημερινή εποχή η συντριπτική
πλειοψηφία των γυναικών εργάζονται και πολλές γυναίκες νιώθουν ανισότητα και αδικία
όταν ο σύντροφος τους περιμένει πως αυτές είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για τις δουλειές

189